Ο Δημήτρης Διαμαντίδης στον Stoxos1049.gr

Μια πολύ ξεχωριστή ημέρα για τα παιδιά της πόλης μας, του Καρπενησίου, ήταν η 18η Μαρτίου καθώς ο Δημήτρης Διαμαντίδης αποδέχθηκε την πρόσκληση μας και παραβρέθηκε στο κλειστό γυμναστήριο Καρπενησίου χαρίζοντας στα παιδιά μας κάποιες ξεχωριστές στιγμές από την καριέρα και την εμπειρία του.

 

Μαζί του ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Καρπενησίου κ.κ. Γεώργιος ο οποίος μαζί με τον Κωνσταντίνο Ζαχαράκη ανέλαβαν μια πρωτοβουλία με μοναδικό σκοπό να φέρουν τους νέους ακόμη πιο κοντά στον αθλητισμό και σε αθλητές που έχουν διακριθεί πέραν των αθλητικών τους επιδόσεων για το ήθος, την αξιοπρέπεια και τον χαρακτήρα τους.

Το «διαμάντι» του ελληνικού αθλητισμού αφού ευχαρίστησε θερμά για την πρόσκληση μίλησε για περισσότερη από μια ώρα με το «μέλλον» του Καρπενησίου και δέχθηκε δεκάδες ερωτήματα για τη ζωή, την καριέρα, τον αθλητισμό και τα βιώματα του:

«Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που είμαι εδώ μαζί σας και θα δεχθώ όλα τα ερωτήματα σας», είπε στα παιδιά και εκείνα τον …βομβάρδισαν με δεκάδες ερωτήματα στα οποία απάντησε με απόλυτη ειλικρίνεια.

Μεταξύ άλλων ρωτήθηκε για το αν θ’ άλλαζε κάποια πράγματα αν ξεκινούσε την καριέρα του από την αρχή απαντώντας:

«Δεν θ’ άλλαζα τίποτε απολύτως. Ήμουν πάρα πολύ ευτυχισμένος στον Παναθηναϊκό που αγαπώ και δεν θ’ άλλαζα το παραμικρό. Το μόνο που ίσως τώρα βλέπω διαφορετικά που μεγάλωσα είναι πως θα πρέπει να δώσετε μεγάλη βάση στο σχολείο και τις σπουδές σας. Να κάνετε αυτό που αγαπάτε ανεξάρτητα αν θα είναι ποδόσφαιρο, μπάσκετ αλλά να παρακολουθείτε και τα μαθήματα σας. Επίσης, να μάθετε ν’ αγαπάτε και να συγχωρείτε τον συμπαίκτη σας».

Για το ΝΒΑ: «Δεν μου έγινε ποτέ κάποια πρόταση να πάω αλλά και πάλι δεν νομίζω να άφηνα ποτέ μου τον Παναθηναϊκό για κάτι άλλο. Αισθάνομαι ευλογημένος για τα χρόνια που αγωνίστηκα στον Σύλλογο».

Για την Εθνική ομάδα: «Είναι η ύψιστη τιμή για κάθε αθλητή και ίσως οι πιο ξεχωριστές στιγμές της ζωής του να είναι αυτές με το εθνόσημο», ενώ εξήρε την ποιότητα Ελλήνων αθλητών όπως οι Γιάννης Αντετοκούνμπο, Νικ Καλάθης, Βασίλης Σπανούλης και Κώστας Σλούκας,

Ο Δημήτρης συναντήθηκε με τον Ηλία Τσώνη και του παραχώρησε αποκλειστική Συνέντευξη για τον Stoxos1049.gr

Διαβάστε την Συνέντευξη εδώ:

Η.Τ.: Καλημέρα σας!

Έχω τη χαρά λοιπόν να έχω απέναντί μου σήμερα στο Καρπενήσι, τον μπασκετμπολίστα Δημήτρη Διαμαντίδη.

Δημήτρη, καλημέρα!

Δ.Δ. :Πρώην μπασκετμπολίστα.

H.T.: Όταν λέμε πρώην, εννοούμε πόσο καιρό πίσω;

Δ.Δ.: Τρία χρόνια.

Η.Τ.: Δημήτρης Διαμαντίδης. Θεωρείται ένας από τους καλύτερους παίκτες στην Ευρώπη στη διαχείριση του αγώνα σε κρίσιμα λεπτά. Ο κορυφαίος ευρωπαίος προπονητής Ομπράντοβιτς δήλωσε ότι «ο Διαμαντίδης είναι το μπάσκετ».

Ήσουν όλα αυτά Δημήτρη;

Δ.Δ.: Δεν προσπαθούσα να σκεφτώ μόνο αυτά. Εγώ προσπαθούσα να κάνω αυτό που ήξερα, το να παίζω μπάσκετ, να βοηθάω την ομάδα μου και να μπορέσω να κερδίσει η ομάδα μου. Σίγουρα ήμουν τυχερός γιατί αναφέρατε ένα όνομα, όπως ο κ. Ομπράντοβιτς, ο οποίος ήταν για μένα,  πέρα από ότι είναι ο κορυφαίος προπονητής και το γνωρίζουμε όλοι, ήταν ένας άνθρωπος που πέρα από το κομμάτι το μπασκετικό με βοήθησε και πάρα πολύ στο κομμάτι πέρα από το μπάσκετ. Για μένα είναι μεγάλη τιμή και χαρά που λέει αυτά τα λόγια αλλά δε θεωρώ τον εαυτό μου ότι είναι το μπάσκετ, θεωρώ ότι είμαι ένα κομμάτι του πάζλ γιατί το μπάσκετ είναι ομαδικό άθλημα και έτσι και εγώ ήμουνα ένα κομμάτι το οποίο έπρεπε να συμπληρωθεί για να πάει καλά η ομάδα.

Η.Τ.: Αθλητισμός και ομαδικό άθλημα το μπάσκετ. Τι γίνεται με τα παιδιά σήμερα;

Μάλλον, είσαι εδώ στο Καρπενήσι προσκεκλημένος του Κωνσταντίνου Ζαχαράκη και της Ιεράς Μητρόπολις Καρπενησίου για να μιλήσεις στα παιδιά για τον αθλητισμό και για το μπάσκετ. Τα παιδιά σήμερα πώς τα βλέπεις; Έχουν θέληση; Έχουνε όρεξη για αθλήματα;

Δ.Δ.: Καταρχήν να ευχαριστήσω τους φορείς που ανέφερες για την πρόσκληση.

Πλέον τα παιδιά επειδή μεγαλώνουνε σε μία διαφορετική εποχή από ότι μεγαλώσαμε εμείς, σίγουρα είναι πιο δύσκολο νομίζω, κατά την άποψή μου, επειδή πλέον η εποχή αλλάζει και τα πράγματα είναι διαφορετικά, εγώ φυσικά θα ήθελα και εύχομαι να ασχοληθούν με τον αθλητισμό, να είναι μέσα στον αθλητισμό, δεν είναι απαραίτητο να κάνουμε πρώτα αθλητισμό, μέσα από τον αθλητισμό μπορούμε να κάνουμε φιλίες, να περάσουμε καλά ο καθένας σε ότι θέλει είτε μπάσκετ, είτε βόλεϊ, είτε ποδόσφαιρο, είτε στίβο, ότι είναι αυτό, μπορούμε μέσα από τον αθλητισμό να είμαστε υγιείς. Ευχής έργον θα ήτανε, όπως είπα και πριν κάθε άνθρωπος να ασχοληθεί και ερασιτεχνικά να πηγαίνεις να παίζεις με τους φίλους σου και να περνάς καλά δε νομίζω ότι υπάρχει καλύτερο πράγμα. Το αν δεν είσαι σε ομάδα και δεν έχεις τις προπονήσεις σου αλλά να πας, να είσαι ένας ερασιτέχνης, να πάρεις τους φίλους, να πάτε να παίξετε αυτό που αγαπάτε και να περάσετε καλά, νομίζω ότι είναι όμορφο. Σίγουρα νομίζω ότι από κει και πέρα πλέον τα νέα τα παιδιά πρέπει να μάθουν γιατί η κοινωνία μας τα τελευταία χρόνια έχει περάσει δύσκολα αλλά και πριν τα χρόνια της κρίσης δεν έχουμε μάθει να είμαστε καλοί φίλαθλοι, δεν έχουμε μάθει πώς να συμπεριφερόμαστε μέσα στο γήπεδο. Θεωρώ ότι αυτό ξεκινάει από το σχολείο πέρα από το κομμάτι το ότι η κοινωνία πρέπει το παιδαγωγικό κομμάτι θα πρέπει να είναι συγκεκριμένο σ’ αυτό να κάνουμε τα παιδιά μας καλύτερους ανθρώπους, να κάνουμε το σωστό, να μάθουμε να είμαστε υπεύθυνοι να μάθουμε να είμαστε εγκρατείς, να μάθουμε ότι σε ένα παιχνίδι υπάρχει και νίκη και ήττα και να πάμε να δούμε αυτό το ματς, σίγουρα θα θέλουμε να κερδίσει η ομάδα μας αλλά αν δεν κερδίσει η ομάδα μας, έτσι είναι δυστυχώς υπάρχει και η ήττα, να φύγουμε να γυρίσουμε σπίτι μας.

Η.Τ.: Άρα τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν στην ουσία να είναι πρώτα καλοί φίλαθλοι και μετά παίκτες;

Δ.Δ.: Ναι να είναι καλοί φίλαθλοι. Τώρα αν κάποιος ασχολείται με κάποιο άθλημα το σημαντικό είναι, για εμένα το ξανά λέω, ότι πρέπει να περνάει καλά, να περνάει όμορφα. Να πηγαίνει στο γήπεδο και να λέει ότι εγώ μία, δύο ώρες πήγα στο γήπεδο και πέρασα όμορφα, ευχαριστήθηκα. Αυτό είναι το σημαντικό

H.T.: Πόσα χρόνια μπασκετικής καριέρας;

Δ.Δ.: Επαγγελματικά, 17.

Η.Τ.:  Διαφορές από το τότε στο σήμερα;

Δ.Δ.: Ναι, σίγουρα όταν ξεκίνησα εγώ υπήρχαν διαφορές. Εγώ όταν ξεκίνησα, δεν είχα κινητό ας πούμε. Πήρα μετά από ένα, δύο χρόνια. Δεν υπήρχαν το Facebook, το instagram, το twitter, όλα αυτά. Για τα νέα τα παιδιά είναι δύσκολο. Πλέον έχεις αποκτήσει τόσους τρόπους που μπορείς να επικοινωνείς με τον άλλον και επίσης έχουν πρόσβαση στην κάθε πληροφορία, θέλουν να μάθουν αμέσως.

Η.Τ.: Αυτό όμως δεν είναι και ανασταλτικός παράγοντας σε πολλά παιδιά να μη συμμετέχουν;

Δ.Δ.: Είναι ανασταλτικός, από την άλλη όμως είναι και θετικός παράγοντας ότι μπορούν ανά πάσα στιγμή να μάθουν το οτιδήποτε αλλά από την άλλη είναι όμως και ένας παράγοντας ότι καθόμαστε και ασχολούμαστε, είμαστε πάνω από ένα πράγμα τόσες ώρες. Δε λέω να μην το κάνουμε Σαφώς και η κοινωνία προχωράει, η τεχνολογία, αλλά το κάθε πράγμα θέλει και το μέτρο του.

Η.Τ.: Ωραία. Τι θα κάνετε εδώ σήμερα, στην εκδήλωση;

Δ.Δ.: Θα κάνουμε μία συζήτηση με τα παιδιά θα ανταλλάξουμε απόψεις και εύχομαι και εγώ και τα παιδιά να πάρουμε δύο πράγματα, να μάθω και εγώ από τα παιδιά πως σκέφτονται σε κάποια θέματα και τα παιδιά να τους πω κάποια πράγματα και εύχομαι να έχουμε μία ωραία συζήτηση.

Η.Τ.: Ξέρεις τα παιδιά είναι οι καλύτεροι ακροατές αλλά και οι χειρότεροι κριτές. Έτσι λένε.

Δ.Δ.: Τα παιδιά έχουν μία αθωότητα και το αρνητικό είναι ότι μέσα στη ζωή πρέπει να μάθουμε ότι υπάρχει και το αρνητικό, υπάρχει και η αντίθετη άποψη και πρέπει να τη σεβόμαστε. Από κει και πέρα το αν πιστεύω ότι κάτι είναι σωστό και κάποιος άλλος αρνητικό εγώ δε θα τον κακίσω, θα σεβαστώ την άποψη του. Ο καθένας έχει τα επιχειρήματα και την άποψή του και πάλι φίλοι θα είμαστε.

H.T.: Και μιας και σε έχω εδώ, δε θα μπορούσα να μη ρωτήσω για τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2004, και την συμμετοχή σου με την Εθνική, 5^η θέση, την εμπειρία σου θέλω να μου πεις.

Δ.Δ.: Οι Ολυμπιακοί Αγώνες νομίζω ότι είναι η ύψιστη τιμή που μπορεί να έχει ένας αθλητής, σίγουρα το ύψιστο είναι ότι παίζεις με την Εθνική ομάδα. Εγώ ήμουνα τυχερός και ευλογημένος γιατί πέτυχα και την πρώτη Ολυμπιάδα στα 24 μου, την πέτυχα στην Αθήνα, μέσα στη χώρα μου. Εντάξει, για μας ήταν κάτι πρωτόγνωρο κάτι εκπληκτικό, ήταν μία θαυμάσια εμπειρία που μας ακολουθεί όλη μας τη ζωή και εγώ ας πούμε στα απιδιά θα τους πω ότι μακάρι να έχουν την ευκαιρία να μπορέσει έστω και κάποιος από αυτούς ή κάποιοι να ζήσουν μία τέτοια εμπειρία, να ζήσουν μία Ολυμπιάδα.

Η.Τ.: Όταν φτάνεις στο σημείο του πρωταθλητή και της Ολυμπιάδας, στερείσαι πράγματα;

Δ.Δ.: Εντάξει στερείσαι πράγματα αλλά εγώ δεν αισθάνθηκα ποτέ ότι στερήθηκα κάτι. Ήτανε κάτι το οποίο το αγαπούσα, ήτανε κάτι το οποίο μου άρεσε και όταν κάνεις κάτι το οποίο σου αρέσει και το αγαπάς και περνάς καλά νομίζω ότι είναι λίγο κουτό, συγνώμη για την έκφραση, για τη λέξη να λες ότι στερείσαι κάποια πράγματα.

Η.Τ.: Ωραία. Από δω και κάτω, τι κάνεις τώρα;

Δ.Δ.: Από δω και κάτω είμαι σε μία ακαδημία με τον Θοδωρή τον Παπαλουκά με μικρά παιδιά και ασχολούμαι εκεί και αρκετό χρόνο αφιερώνω για την οικογένειά μου.

Η.Τ.: Να σε ευχαριστήσω πολύ για την συνέντευξη που μας παραχώρησες στο Stoxos1049.gr

ελπίζω να περάσετε καλά στο Καρπενήσι και να τα πούμε και πάλι σύντομα.

Δ.Δ.: Ευχαριστώ πολύ, να είστε καλά.